حضرت آيت‌الله مكارم شيرازى با صدور بيانيه‌اي ضمن محكوم كردن فجايع ليبي از سكوت جهان اسلام در برابر اين جنايات انتقاد كرد و گفت: چرا كنفرانس اسلامى ساكت است، چرا اتحاديه عرب كارى نمى‌كند، چرا خاك مرده بر سر همه آنها پاشيده شده است.

در بيانيه حضرت آيت‌الله مكارم شيرازي در محكوميت فجايع ليبي آمده است: فجايعى در كشور ليبى در حال رخ دادن است كه در دنيا بى‌سابقه است. مرد جنايتكار و سبك‌مغز و بيدادگرى كه ۴۲ سال حكومت ظالمانه بر كشورى داشته با تمام وسايل نظامى در حال قتل‌عام ملت خود و تخريب كشورش بوده و عجيب اينكه دنياى اسلام تماشاگر است و ساكت در برابر اين جنايات هولناك نشسته است.

در بخش ديگري از اين بيانيه آمده است: آيا قرآن مجيد دستور نمى‌دهد هرگاه در كشورهاى اسلامى گروهى بر گروه ديگرى ظلم كند با گروه متجاوز پيكار كنيد تا در برابر حكم خدا تسليم شود. (آيه ۹ سوره حجرات)، پيكار لازم نيست چرا زعماى اسلام، دانشمندان، سياستمداران ساكت نشسته‌اند، چرا كنفرانس اسلامى ساكت است، چرا اتحاديه عرب كارى نمى‌كند، چرا خاك مرده بر سر همه آنها پاشيده شده، آيا اين اتحاديه‌ها جنبه تشريفاتى دارد. در ادامه اين بيانيه تصريح شده است: حداقل كارى كه كشورهاى اسلامى مى‌توانند انجام دهند اين است كه همه آنها مانند بعضى از كشورهاى غربى انقلابيون را به رسميت بشناسند و حاكم تبهكار ليبى و هم‌دستانش را به عنوان مجرمان جنگى معرفى كرده و از دادگاه‌هاى بين‌المللى مجازات آنها را بخواهند.

در اين بيانيه اضافه شده است: اين كار پشت انقلابيون را گرم مى‌كند و به حاكم جنايتكار ليبى خبر مى‌دهد كه آينده‌اى در اين كشور ندارد و همين امر تأثير مهمى در جلوگيرى از جنايات خواهد داشت ولى به اين هم بسنده نكنند. در اين بيانيه آمده است: بديهى است حاكمى با اين همه جنايت هولناك و بى‌سابقه به فرض كه تمام شهرهاى ليبى بازپس ستاند و مردم را قتل عام كند، محال است در آينده بتواند در آنجا حكمرانى كند، پس منتظر چه هستند، آيا مى‌خواهند باز هم اين حاكم را به رسميت بشناسند. در بخش ديگري از بيانيه اين مرجع تقليد تصريح شده است: مسلمانان پيش از آنكه در يمن يا بعضى ديگر از كشورهاى اسلامى اين كار تكرار شود، بپا خيزند و خروشى برآورند. اگر غربى‌ها تماشاگرند و مشغول وقت‌گذرانى هستند دليل آن روشن است، آنها از ويران شدن و نابود شدن كشورهاى اسلامى و برطرف شدن موانع خودكامگى‌هاى آنها ضرر نمى‌كنند بلكه خشنودند، مسلمانان چرا؟ در پايان اين بيانيه تاكيد شده است: كشورهاى اسلامى بدانند اين سكوت مرگبار در برابر اين جنايات هولناك روزى دامن خودشان را نيز خواهد گرفت، اميدواريم پيش از آنكه آن روز فرا رسد بيدار شوند و به وظيفه انسانى و اسلامى خود اقدام كنند والله من وراء القصد

سم‌ الله الرحمن الرحيم

 ولا تحسبنّ الله غافلا عما يعمل الظالمون إنما يؤخرهم ليوم تشخص فيه الأبصار

آنچه امروز در بحرين رخ مي ‌دهد، در جهاني كه جوامع آن به سوي كسب آزادي ‌هاي بيشتر، تحقق كرامت انساني، بازگشت به دامان شرع مقدس و دستيابي به حقوق تضمين‌ شده در اديان آسماني براي انسان حركت مي‌كنند، تعجب‌ برانگيز است.

سرسختي رژيم در برابر تامين خواسته ‌هاي مشروع اكثريت قريب به اتفاق ملت و سركوب تظاهرات مسالمت‌ آميز پيروان اهل‌ بيت عليهم السلام به شكلي بسيار وحشيانه و خشونت‌ بار، از آينده تيره كساني خبر مي‌دهد كه بر اين ملت رنج‌ ديده تسلط يافته اند.

ما به ملت مؤمن بحرين توصيه مي‌ كنيم به مسالمت‌ آميز بودن تظاهرات براي ايجاد تغييرات ريشه ‌اي و پيروي از مشي مكتبي استوار در درخواست حقوق مشروع خود پايبند باشند و به رژيم درباره تداوم استفاده از خشونت و سركوب صداي ملت مومن آن هم در فضاي بسته ي رسانه‌اي هشدار مي ‌دهيم و آن را به گردن‌ نهادن به خواسته ‌هاي مشروع ملت، تسليم به حق، پرهيز از نقض حقوق و پيروي از منطق عقل و شرع فرا مي‌ خوانيم. و ستمگران بدانند كه خداوند در كمين آنان است..

سيد محمدتقي مدرسي

نوروز در پرتوآيات و روايات قسمت آخر

جاحظ در پايان اين مبحث مي افزايد: پس از آنها اردشير و بهرام و انوشيروان كسي را نمي شناسيم كه از آنها پيروي كرده باشد، جز عبدالله بن طاهر كه من از محمد بن حسن بن مصعب شنيدم كه گفت : عبدالله در نوروز و مهرگان چنان مي كرد و هر چه جامه در خزانه داشت مي بخشيد ويك جامه به جاي نمي گذاشت، و اين صفت از مهمترين صفات فضايلي است كه از او براي ما حكايت شده است.
جاحظ پس از آن گاه از بار عام شاهان ايراني در عيد نوروز سخن گفته و مي گويد : " ازعادات و اخلاق پادشاه يكي اين است كه يك روز در مهرگان و يك روز در نوروز بار عام دهد، و در اين دو روز هيچكش را از خرد و بزرگ و دانا و نادان و پست و شريف از بار يافتن باز ندارد. و عادت هر يك از پادشاهان بر اين بود كه چند روز پيش از بار عام فرمان مي داد تا مناديان و جارچيان مردم را آگاه سازند و براي آن روز آماده شوند، پس هر كس عرضي داشت آماده مي شد، يكي نامه خود را آماده مي نمود و يكي دليل و برهان بر مظلوميت خود را تهيه مي كرد و آن ديگري چون آگاه مي شد كه طرف دعوي به شاه شكايت خواهد برد با او به كنار مي آمد و آشتي مي كرد . پس در آن روز شاه موبد را فرمان مي داد كه مردان مورد اعتمادي از همراهان خود را مامور كند كه بر در سراي شاهي كه براي ورود افراد ملت باز است بايستند، تا هيچكس از بار يافتن به حضور شاه باز داشته نشود، و منادي از طرف شاه بانگ مي زند : هر كس شخصي را از تظلم به شاه باز دارد نسبت به خدا و آيين كشور و رسم پادشاهي نافرماني كرده و هر كس نسبت به خدا نافرماني كند، خدا و شاه دشمن اويند و با او در جنگ مي باشند.
جاحظ پس از آن در خصوص " دادخواهي از شاه به داوران " در روز نوروز را اين گونه تشريح مي كند: پس به مردم اجازه بار يافتن داده مي شود و نامه ها و داد خواست هاي آنها گرفته مي شود و به آنها رسيدگي مي شود و اگر در ميان آنها تظلمي از خود شاه شد باشد نخست از او شروع مي كنند و آن قضيه را بر هر مظلمه اي مقدم مي دارند، و در آن وقت شاه موبدان موبد و دبيربد و هيربد را حاضر مي ساخت آن گاه منادي بانگ مي داد: هر كس از شاه دادخواست داده و بر او ادعائي دارد به يك سو شود و چون آنها يك سو شدند شاه با مدعيان خود بر مي خاست و در برابر موبد به زانو مي نشست و به او مي گفت : " اي موبد هيچ گناهي به درگاه خداوند بزرگتر از گناه پادشاهان نيست، زيرا خداوند آن را بر رعيت چيره كرده تا ستم را از آنها دور كنند و مرزهاي كشور و خاك آن را از تعدي نگاهدارند و دست اندازي به اموال و ناموس را براندازند. پس اگر پادشاهان، ستمگري و دست درازي كنند، ديگران كه پي آنها هستند حق دارند آتشكده ها را ويران كنند و كفن مردگان را از گورها بربايند و اين وضع كه اكنون من در برابر تو دارم و مانند برده وبنده خواري هستم مانند همان مجلسي است كه تو هرگاه شاه را برتر و مقدم داري خداوند ترا شكنجه و عقوبت فرمايد.
آن گاه موبد به او مي گفت: هر گاه خداوند خوشبختي بندگان خود را طالب باشد بهترين مخلوق روي زمين را بر آنها مي گمارد، و چون بخواهد كه مردم بدانند آن پادشاه چه قدرو منزلتي نزد ذات پروردگاري دارد همين سخنان را كه بر زبان شاه جاري شد بر زبان او جاري فرمايد.
سپس از روي حق و داد به دعوي او و خصم رسيدگي مي كرد و اگر بر شاه حقي ثابت مي شد او را به دادن آن ملزم مي ساخت و اگر ثابت نمي شد مدعي را كه دروغ گفته بود به زندان مي انداخت و او را به سختي مجازات مي نمود و منادي مي كرد كه ادعاي باطل كرده و اين سزاي كسي است كه بدان شاه سر شكستگي كشور را بخواهد.
بعد از اين دادرسي و دادخواهي به گفته جاحظ : و چون شاه از دادرسي نسبت به خود فارغ مي شد بر مي خاست و سپاس و ستايش خداوند را به جاي مي آورد و سپس تاج را بر سر مي نهاد و بر تخت مي نشست، و روي به خويشان و فرزندان و افراد خاندان خود و خواص و مقربان مي كرد و مي گفت: من براي اين از خود شروع كردم وحق ديگران را دادم تا هيچ كس طمع در حق كسي نكند، پس هر كس از شما را حقي بر گردن باشد بايد خصم خود را با سازش يا هر راهي كه بداند و نيرومندترين آنها ضعيف تر و ناتوانتر بود. مردم از دوران اردشير پسر بابك تا هنگام پادشاهي يزدگرد بزهكار بر همين روش بودند، پس چون او بر اورنگ شاهي نشست آيين خاندان ساساني را تغيير داد و در كشور تباهكاري نمود و به رعايا ستم كرد و فساد و زورگويي را رواج داد گفت: رعايا حق ندارند كهاز شاه تاوان بخواهند، و بازاري ها را آن حق نيست كه از پادشاهان تظلم كنند، و هيچ پستي را حق نيست كه با مردم پايه و عظيم در حق يا باطل برابري كند.
اين گزارشي بود كه جاحظ در خصوص نوروز و اتفاقاتي كه در اين روز رخ مي دهد صادقانه در كتابش ثبت و ضبط كرده كه بسيار با ارزش و با اهميت مي باشد و ما اصل آن را نقل و به خوانندگان ارائه نموديم. درباره گزارش اخير جاحظ راجع به نحوه " دادخواهي از شاه" در سياست نامه خواجه نظام الملك هم مطلبي به همين مضمون آمده است و بسيار شبيه نوشته جاحظ مي باشد و چون تاريخ تدوين سياست نامه موخر از زمان جاحظ و كتاب التاج وي است احتمال دارد خواجه نظري به " التاج " داشته يا منبع هر دو كتاب يكي بوده و براي مزيد اطلاع گزارش سياست نامه را نيز نقل مي كنيم:
" دادرسي پادشاهان عجم: چنين گويند كه رسم ملكان عالم عجم چنان بوده است كه روز مهرگان و روز نوروز پادشاه مر عامه را بار دادي، و هيچ كس را باز داشت نبودي: و پيش به چند روز، منادي فرمودي كه بسازيد فلان روز را ، تا هر كسي شغل خويش بساختي و قصه خويش بنوشي و حجت به دست آوردي، و خصمان كار خويش را بساختند و چون آن روز بودي، منادي ملك از بيرون در بايستادي و بانگ كردي " اگر كسي مر كسي را باز دارد از حاجت بر داشتن دادخواهي در اين روز، ملك از خون او بيزار است. پس ملك قصه هاي مردمان بستدي و همه پيش بنهادي و يك يك مي نگريدي. اگر انجا قصه اي بودي كه از ملك بناليده بودي، موبد را بر دست راست نشانده بودي و موبد موبدان قاضي القضاه باشد به زبان ايشان پس ملك برخاستي و از تخت به زير آمدي و پيش موبد به دو زانو بنشستي گفتي : نخست از همه داوري ها، داد اين مرد از من بده و هيچ ميل و محابا مكن" . آن گاه، منادي فرمودي كردن كه " هر كه را با ملك خصومتي هست، همه به يك سو بايستند تا نخست كار شما بگزارد. پس ملك موبد را گفتي" هيچ گناهي نيست نزديك ايزد، تعالي، بزرگتر از گناه پادشاهان،و حق گزاردن پادشاهان نعمت ايزد، تعالي ، را نگاهداشتن رعيت است داد و ايشان دادن ودست ستمكاران از ايشان كوتاه كردن، پس چون ملك بيدادگر باشد، لشكر همه بيدادگر شوند و خداي را و بس روزگار بر نيايد كه جهان ويران شود و ايشان به سبب شومي گناهان همه كشته شوندو ملك از خاندان تحويل كند . اكنون اي موبد، خداي را بين، و نگر تا مرا بر خويشتن نگزيني، زيرا هر چه ايزد تعالي فردا از من پرسد، از تو پرسم و اندر گردن تو كنم پس موبد بنگريستي: اگر ميان وي و ميان خصم وي حقي درست شدي، داد آن كس به تمامي بدادي و اگر كسي بر ملك باطل دعوي كردي و حجتي نداشتي، عقوبتي بزرگ فرمودي و منادي فرمودي كردن كه " اين سزاي آن كس است كه بر ملك و مملكت وي عيب جويد و اين دليري كند . چون ملك از داوري بپرداختي باز بر تخت آمدي و تاج بر سر نهادي، و روي سوي بزرگان و كسان خود كردي و گفتي من آغاز از خويشتن بدان كردم، تا شما را طمع بريده شود از ستم كردن بر كسي، اكنون هر كه از شما خصمي دارد خشنود كنيد و هر كه به وي نزديكتر بودي، آن روز روز نوروز دورتر بودي و هر كه قويتر، ضعيفتر بودي، از وقت اردشير تا به روزگار يزدگرد بزه گر، هم بر اين جمله بودند. يزدگرد روش هاي پدران را بگردانيد، و اندر جهان بيداد كردن آيين آورد: و سنت هاي بد نهاد، و مردمان در رنج افتادند به او نفرين و دعاي بد متواتر شد .
به هر روي گزارش خواجه طوسي با جاحظ بصري بسيار شبيه و همانند بود. از اينها كه بگذريم. هنر تصوير گري جاحظ در انتقال فرهنگ و ادب و تمدن پيش از اسلام ايران بسيار جالب و حانز اهميت است به ويژه كه در آداب حكومت و مملكت و كشور داري مايه تاسي برخي از خلفاي دوره اسلامي نيز بوده است. پيداست كه براي بازنگري و باز خواني تمدن ديرينه ايران زمين راهي جز شناسايي و رگه هاي اين فرهنگ ( در گذشته تاريخي ) در فرهنگ هاي همجوار به خصوص فرهنگ و تمدن عرب پس از اسلام نخواهد بود. اميد است اين مقاله توانسته باشد گوشه اي از اداب وارزش نوروز را در يكي از كهن ترين متون دوره اسلامي نمايانده باشد.

پانوشت ها:
1- الملاحم و الفتن، سيد طاووس، ترجمه محمد جواد نجفي، ص 197

2- جهت تفصيل اسناد اين روايات به كتاب و ثايق تاليف پروفسور دكتر محمد حميد الله، ترجمه مهدوي دامغاني، ص 376-374 مراجعه شود.

3- كليات مفاتيح الجنان، حاج شيخ عباس قمي، ص 605-604، چاپ محمد حسن علمي، 1345 ش

4- همان، ص 605

5- زندگي و آثار جاحظ، عليرضا ذكاوتي قراگوزلو، ( تهران انتشارات علمي و فرهنگي 1367)، ص11

6- همان ص15

7- الجاحظ، حياته و آثار طه الحاجري ( چاپ دوم، دارالمعارف مصر) ص 100

8- تاج ابوعثمان جاحظ، ترجمه محمد علي خليلي، ص 11 ( چاپ كتابخانه ابن سينا، تهران 1343 ش)

9- همان ص 200-206

10- همان ص201

11- همان ص 202

12- همان ص 202-204

13- جامه هايي را ملحم مي گفتند كه تارشان از نخ و پودشان از ابريشم بافته شده بود.

14- تاج ابوعثمان جاحظ، ترجمه ص 204

15- محمد بن حسن بن مصعب از خاندان طاهري است و او همان كسي است كه از طرف طاهر ذواليمينين سرامين خليفه عباسي را براي مامون به خراسان برد، پس نبايد جد او مصعب را با مصعب زبيري اشتباه كرد.

16- تاج ابوعثمان جاحظ ترجمه ص 204

17- همان ص 216

18- همان ص216-219

19- همان ص 220-222

20- سياستنامه ( سيرالملوك) تصحيح دكتر جعفر شعار ، ص 60-62 تصحيح عباس اقبال، ص 49-50



توزیع قرآنهای تحریفی در کردستان عراق

یک چاپخانه در کشور سوریه در روزهای اخیر هزاران نسخه تحریف‌شده از قرآن کریم را به منطقه کردستان عراق ارسال ‌کرده است.     

اشتباهات فاحشی در این نسخه‌های تحریفی قرآن به چشم می‌خورد؛ از جمله اینکه بیش از 100 آیه در برخی سوره‌های این نسخ وجود ندارد.
 
در همین حال وزارت اوقاف و امور دینی کردستان عراق اعلام کرده است که پیگیر این مسئله است و از چاپخانه مذکور خواسته است فوراً تمامی این نسخه‌ها را جمع‌‌‌آوری کند.
 
عرضه این قرآنها در کردستان عراق موجب نارضایتی مردم این منطقه شده است.
 
مریوان نقشبندی مسئول روابط عمومی وزارت اوقاف و امور دینی کردستان عراق در این باره گفت: بعد از اطلاع از این مسئله شروع به تحقیق کردیم و متوجه شدیم که قرآنهای چاپ شده توسط این چاپخانه فاقد بیش از 100 آیه شریفه هستند و علاوه بر این اشتباهات زیادی در آنها به چشم می‌خورد.
 
وی درباره محل چاپ این قرآنها هم یادآور شد: قرآنها در چاپخانه "دار المحبه" در کشور سوریه چاپ شده‌اند و در سوره‌های ابراهیم، یوسف و رعد دچار کاستیهایی هستند .طوری که بیش از 100 آیه از مجموع این سه سوره را ندارند.
 
نقشبندی درباره اقدامات انجام شده برای جلوگیری از عرضه این قرآن افزود: ما طی اطلاعیه‌ای رسمی از این چاپخانه خواستیم قرآنها را جمع‌آوری کند و عذرخواهی کند. همچنین به دو وزارتخانه امور داخلی و فرهنگ اعلام کردیم که از این پس بدون اطلاع وزارت اوقاف و امور دینی اجازه ورود کتب دینی را به اقلیم کردستان ندهد.
 
وی در عین حال گفت: تا کنون مشخص نشده که این اقدام عمدی و یا برعکس ناشی از اشباهات چاپی بوده است.
 
این مقام مسئول در وزارت اوقاف و امور دینی کردستان عراق هم درباره تعداد قرآنهای یادشده را در منطقه کردستان عراق بیش از 10 هزار نسخه برآورد کرد و از مردم این منطقه خواست از خرید آنها خودداری کنند.
 
"شاره‌ زور پست" در همین زمینه نوشت: ماموستا "نیاز راغب" رئیس اتحادیه فقهای اسلامی شاخه اربیل نگرانی خود را درباره این مسئله ابراز کرد و گفت: مایه نگرانی بسیاری است که چنین اشتباه فاحشی رخ داده است و لازم است در این باره تحقیق شود و آنهایی که مرتکب این خطا شده‌اند تحویل مقامات قضایی شوند.
 
وی افزود: ما اعلام کرده‌ایم که بخشی از خطبه‌های نماز جمعه این هفته را به آگاه‌سازی مردم اختصاص بدهیم تا هموطنانمان خود را از خرید این قرآن‌ها بر حذر دارند.
 
به گزارش مهر ، عبدالرحیم ماردینی مسئول چاپخانه "دار‌المحبه" هم در این باره اعلام کرده است: ما به هر طریق این اخبار را رد می‌کنیم چرا که مدت 16 سال است که چاپخانه ما مشغول فعالیت است و تا به حال چنین اشتباهی صورت نگرفته است و به همین خاطر شنیدن این خبر ما را شوکه کرد و آنچه اتفاق افتاد کار مخالفان است.
 
وی همچنین با بیان اینکه "ما هم پیگیر موضوع خواهیم بود و لازم است به حقیقت دست یابیم" افزود: تا کنون نامه‌ای از وزارت اوقاف و امور دینی کردستان عراق در این باره دریافت نکرده‌ایم
 
پس از آشکار شدن این مسئله هیئتی از وقف اهل سنت عراق برای کسب اطلاعات بیشتر عازم اقلیم کردستان عراق شدند و با مسئولان مرتبط با موضوع در این منطقه تشکیل جلسه دادند تا به هر قیمتی که شده از عرضه قرآنهای تحریفی جلوگیری شود.
 آقا حالا ما شیعیان قرآن رو تحریف میکنیم یا شما !!!!

خودتون انصاف بدین.

لطف نظر بدین به این نوشته