معرفی وبلاگ
وَإِنَّمَا سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاَِنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ، فَأَمَّا أَوْلِيَاءُ اللهِ فَضِيَاؤُهُمْ فِيهَا الْيَقِينُ، وَدَلِيلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَى ، وَأَمَّا أَعْدَاءُ اللهِ فَدُعَاؤُهُمْ الضَّلالُ، وَدَلِيلُهُمُ الْعَمْى... نهج الباغه خطبه 38 شُبهه را از اين جهت شُبهه ناميده اند كه شبيه و مانند حق است، پس روشني دوستان خدا در چيزهاي شُبهه ناك، ايمان و يقين است، و راهشان راه هدايت و رستگاري است و اما دشمنان خدا پس دعوت آنان به ضلالت و گمراهي است، و راهنماي آنان كوري آنان مي‎باشد.
صفحه ها
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 499501
تعداد نوشته ها : 502
تعداد نظرات : 163
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان

بسم الله الرحمن الرحیم

و العاقبة للمتقین و ما ربک بغافل عما یعمل الظالمون ، السلام علی أسیر الکربات و قتیل العبرات ، صلی الله علیک یا ابا عبدالله ، سیدی طبتم و طابت الأرض التی فیها دفنتم ، یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزا عظیما ...

در زیارت اربعین می خوانیم : ابا عبدالله الحسین – سلام الله علیه-  بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة.

اهل لغت گفته اند : بذل یعنی  چیزی را با طیب خاطر و رضایت ارزانی داشتن.

البذل : هو الأعطاء عن طیب نفس.

متضادش منع است.

سیدالشهداء هدفش از بذل جانش فی سبیل الله ، دو چیز بود :

اول : لیستنقذ عبادک من الجهاله

تا مردم ، بندگان خدا را از نادانی برهاند و نجاتشان دهد.

امیرالمؤنین فرموده : الجهالة ضلاله ، جهالت ، گمراهی است.

قرآن ریشه ارتکاب سیئات از سوی انسان را جهالت می داند ، می فرماید : یعملون السوء بجهالة.

از بین اینها کسانی پیدا می شود که توبه می کنند و به مسیر صحیح بازمی گردند و عاقبت به خیر می شوند.

عده ای دیگر هستند بر سیئاتشان اصرار می ورزند ، تا جایی که غرق در جهالت می شوند.

امیرالمؤنین فرموده : کم من غریق هلک فی بحر الجهالة.

چه بسیارند کسانی که در دریای جهالت شدند غرق شدند و به هلاکت رسیدند.

یکی از بدترین هلاکت ها ، مردن به مرگ جاهلیت است.

امام حسین علیه السلام آمده تا با ولایتش مردم را مرگ جاهلیت نجات دهد.

روایت متواتر بین فریقین است ،محدثین عامه و خاصه در مسانید و صحاح و سننشان آورده اند :  من مات و لم یعرف امام زمانه ، مات میتة جاهلیة.

هدف دوم از بذل جان امام  :  نجات مردم از سرگردانی گمراهی است.

پدر شیخ صدوق ، کتابی می نویسد به نام " الإمامه و التبصرة من الحیره"

یعنی امامت و ولایت است که انسان را از سیر در وادی حیرت و سرگردانی نجات می دهد.

سیدبن طاووس از صحابی جلیل ، جابر بن عبدالله انصاری ، در زیارت رسول الله ، روایت می کند:

استخلصتنی به من‏ الحیرة و فککتنی به من الجهالة

معصومین ، رهاننده ما از حیرت هستند و قیود جهالت ما را می گشایند.

نواصب-علیهم اللعائن- ، اعداء آل محمد-صلوات الله علیهم – برای هدف قرار دادن پیغمبری که فرموده :

إن الحسین بن علی فی السماء أکبر منه فی الأرض و إنه لمکتوب عن یمین عرش الله عز و جل مصباح‏ هدى‏ و سفینة نجاة و إمام غیر وهن و عز و فخر و علم و ذخر

برای جنگ با اباعبدالله که مصباح هدایت بودنش و سفینه نجات بودنش در عرش الهی مکتوب است ، شعائر حسینی را هدف قرار داده اند ، زوار اربعین را هدف قرار می دهند .

امامت کسی را هدف قرار می دهند که راهش طبق حدیث نبوی ، عزت و افتخار و مبتنی بر علم است.

ولی هیهات ، که همه این کارهای بیهوده نواصب نمی تواند شیعیان را از ائمه شان جدا سازد.

این روایت را شیخ صدوق -رضوان الله علیه- در ثواب الاعمال آورده.معاویه بن وهب  به سند صحیح  از امام صادق نقل می کند :

اللهم إن أعداءنا أعابوا علیهم‏ خروجهم فلم ینههم ذلک عن النهوض و الشخوص إلینا خلافا علیهم‏

خدایا ! دشمنان ما ، این سفر(زیارت اربعین) را بر زائرین ما عیب می گیرند و آن را نامعقول می شمرند، و آنان را سرزنش می کنند ولى این کارها به هیچ وجه از اقدام به این عمل و شتافتن دوستدارانمان بسوى ما جلوگیری نمی کند ، و على رغم دشمنان ما ، بدان تصمیم گرفته و مبادرت مى‏ورزند.

شیخ مفید –قدس سره- در کتاب المزار نقل می کند ، پیغمبر بعد از بیان فضائل وارد در زیارت مشاهد اهل بیت برای امیرالمؤمنین ، به آن حضرت می فرماید :

لکن حثالة من‏ الناس‏ یعیرون زوار قبورکم بزیارتکم کما تعیر الزانیة بزنائها، أولئک شرار أمتی،

اهل علم در معنای حثاله ، فرموده اند :  الردی‏ء من‏ کل شی‏ء.

حثاله یعنی : دور ریختنی ، یعنی قسمت بد و به درد نخور یک چیز ، در یک کلام : نخاله .

می فرماید : عده ای آدم نخاله و پست ، نه از یهود و نصارا ، بلکه از منتسبین به امت رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) و مدعی اسلام ! به زوار قبور مطهر اهل بیت  نبوت، خصوصا ابا عبدالله الحسین –سلام الله علیه - سرکوفت می زنند ، (والله از گفتن عبارات شرم دارم) همانطوری که زن بدکاره را به خاطر زنایش سر کوفت می زنند، یعنی همانطور که مردم ، فاحشه را انگشت نما می کنند و انگشت بی عفتی را به وی نشانه می گیرند، همانطور هم انگشت اتهام به سوی زائران قبور مطهر اهل بیت ، حالا هر کدام به نحوی ، یکی با شعار خرافه زدایی ، یکی با تکفیر و اباحه دماء ، یکی با حمله مسلحانه به کاروان های زوار و کشتاربیرحمانه آنان  ...

متن این روایت نیاز به تعمق دارد ،

پیغمبر می فرماید : اینها بدترین و شرورترین افراد امت من هستند.

با همه این آزار و اذیتها و قتل ها و شکنجه ها در طول تاریخ و تا به امروز ، شیعیان به سوی مشاهد منور و مطهر اهل بیت، خصوصا اباعبدالله الحسین می شتابند.تا جائی که رئیس مذهب – سلام الله علیه - در مقام تقدیر و تشکر از همدردی شیعیان که با حزن و اندوهشان در عزای سبط شهید ، با اهل بیت اعلان مواسات کرده اند ، می فرماید :

رحم الله شیعتنا، شیعتنا و الله المؤمنون فقد و الله شرکونا فی المصیبة بطول‏ الحزن‏ و الحسرة.

حضور در مجالسی که شعائر حسینی تعظیم می شود ، را مغتنم بشمارید.

امام صادق – سلام الله علیه- در روایت صحیح که میسر بن عبدالعزیز از آن حضرت روایت کرده ، فرموده اند :

و الله لوددت أنی معکم فی‏ بعض‏ تلک‏ المواطن‏.

امام علیه السلام فرمایشش حجت است ، نیازی به قسم ندارد ، امام برای تأکید مطلب به من و شما ، به لفظ جلاله قسم می خورد ، می فرماید : من که امام شما هستم ، آرزو می کردم ، در چنین جاهایی با شما شیعیان باشم.

این روایت را بسیاری از اساطین مذهب اهل بیت ، در کتب روایی شان آورده اند ، امام صادق سلام الله علیه به معاویه بن وهب می فرماید :

لا تدع‏ زیارة الحسین لخوف‏

زیارت سید الشهداء را به واسطه ترس و هراس از چیزی ، ترک نکن.

از قدما ، محدث جلیل ابن قولویه در کامل الزیاره ، این روایت را به چندین طریق روایت می کند ، روایت متواتر است. تواتر یکی از قرائن دال بر صحت  روایت است.

شیخ الطائفه در تهذیب ،و از متأخرین :  فیض کاشانی در وافی ،حر در وسائلش ، میرزای نوری در مستدرکش ، علامه در بحار و شیخ عباس محدث در سفینه البحار این روایت را در مجامیع روایی شان آورده اند.

فقیهی مثل نوه صاحب ریاض ، میرزا جعفر حائری طباطبائی در شرح این روایت فرموده :

لا تدع زیارته من خوف القتل او المثلة أو السجن و الضرب و نحوها

یعنی زیارت اباعبدالله الحسین را ترک نکن حتی اگر در راه رفتن به زیارت ، خوف کشته شدن داشته باشی ، حتی اگر خطر مثله شدن و تکه تکه شدن جسدت باشد ، حتی اگر زیارت سیدالشهداء منجر به گرفتاری و زندانی شدنت شود ، همین امروز من در یکی از سایتهای خبری خواندم یکی از شیعیان بحرین که کارش خبرنگاری است ، برای پوشش دادن اربعین حسینی میخواسته با پای پیاده راهی عراق شود که توسط مأموران یزیدی آل خلیفه دستگیر می شود.

شیخ الإسلام ، علامه مجلسی – طاب ثراه- در مجلدات آخر بحار، بابی منعقد می کند تحت عنوان : زیارته صلوات الله علیه واجبة مفترضة مأمور بها.

یعنی زیارت ابا عبدالله الحسین سلام الله علیه ، واجب است (البته به وجوب کفائی)

مجلسی ثانی-علیه الرحمه- در ادامه فرموده ، أنها لا تترک للخوف.

یعنی زیارت اباعبدالله به خاطر ترس از وقوع خطر نباید ترک شود.

مستند وجوب کفائی این زیارت ، موثقه محمد بن مسلم از امام باقر است که فرموده :

إتیانه مفترض على کل مؤمن یقر له‏ بالإمامة

زیارت سیدالشهداء بر هر مؤمنی که معترف به امامت آن حضرت باشد ، واجب است.

نظر حرعاملی صاحب وسائل هم همین است ، لذا بابی در وسائل دارد با این عنوان :

تأکد استحباب زیارة الحسین بن علی و وجوبها کفایة.

یعنی زیارت آن حضرت مفترض است به وجوب کفایی. سپس بعد از اینکه جمعی کثیر از مؤمنین توفیق تشرف پیدا کردند، وجوب زیارت از گردن دیگر مؤمنینکه امکان زیارتبرایشان میسر نیست ، ساقط می شود ،ولی در این صورت زیارت برایشان مستحب مؤکد است.

مثالی عرض می کنم :

فرضا فقها فرموده اند : غسل دادن میت مسلمان ، بر مکلفین واجب کفائی است ، اگر نزدیکان میت یا عده ای دیگر متولی انجام این عمل شدند ، تکلیف از بقیه ساقط می شود ، اما تأکید استحباب آن برای بقیه ثابت است.

زیارت هم همینطور است. شاید این مثالی که عرض کردم زیاد مناسب این قضیه نباشد ، فقط از باب تقریب مطلب به اذهان ،این را گفتم ، وگرنه ، در مثل جای مناقشه نیست.

میرزای نوری در مستدرکش بیان می کند که میان زیارت ائمه و خصوصا سیدالشهداء در حال وقوع خوف و خطر و در حال امنیت تفاوتی نیست.و در هر حال مستحب مؤکد است لذا روایات وارده از ائمه را تحت باب : استحباب زیارة الحسین و الأئمة فی حال الخوف و الأمن‏ ، عنوان می کند.

محمدبن مسلم در روایت موثق از امام باقر سلام الله علیه نقل می کند که حضرت فرموده :

مروا شیعتنا بزیارة قبر الحسین

شیعیان ما را به زیارت مشهد سیدالشهداء سفارش کنید.

زائر اباعبدالله الحسین باید به خودش ببالد ، چون طبق فرمایش امام صادق جعفر بن محمد صلوات الله علیه  ، پیغمبر ، امیرالمؤمنین ، صدیقه زهرا و ائمه ، خصوصا امام زمان - عجل الله فرجه- برای او دعا می کنند.

فرموده : یدعو له رسول الله و علی و فاطمة و الأئمة.

واقعا ، طوبی لهم ، هنیئا لهم.

خوش به حال آنان که دعای امام زمان بدرقه راهشان است.

از این بالاتر ،حضرت آیت الله العظمی آقاحسین بروجردی –رضوان الله علیه – در جامع الأحادیث به نقل از کامل الزیاره ابن قولویه ، به سندش از داود بن کثیر از امام صادق روایت کرده که : إن فاطمة تحضر لزوار قبر ابنها الحسین‏

صدیقه زهرا و شفیعه روز جزا ، همراه با زوار قبر ابی عبدالله الحسین حاضر می شود.

اهل علم گفته اند : شاید مقصود ، حضور آن سیده در موقع جان دادن آن زائر است که به بالینش می آید.

در توضیح این روایت عرض کنم :

شیخ جلیل ،محمد بن حسن صفار در بصائر الدرجات روایت صحیح السند به دو واسطه ، ازعلی بن موسی الرضا –علیه السلام- نقل می کند :

محمد بن الحسن الصفار قال حدثنا الهیثم بن ابی المسروق النهدی ، عن اسماعیل بن مهران عن ابی الحسن الرضا

إنما هو مثل‏ القمر یدور فی کل مکان أو تراه‏ من کل مکان.

ائمه اهل بیت و نیز صدیقه طاهره ،مصداق این روایت هستند.

شعاع نوری عظمت آنها مثل ماه تابان در همه جا حضور دارد.بدون اینکه ماه دچار تجزیه شود.

حضورذوات مقدسه اهل بیت بین شیعیانشان و در مجالسشان نیز همینگونه است.

من و شما که توفیق رفتن به زیارت را پیدا نکردیم ، امکان تشرف برایمان میسر نشده ، کسانی که عزم هستند را تشویق به رفتن کنیم ، به وسوسه های مشککین از شیطان صفتان گوش ندهیم.

قرآن فرموده : و کذلک جعلنا لکل نبی عدوا شیاطین الإنس و الجن یوحی بعضهم إلی بعض زخرف القول غرورا

خداوند خودش وعده داده کسانی که با خط نبوت و لایت در ضدیت باشند ، منکوب و ذلیل خواهند شد.

إن الذین یحادون الله و رسوله أولئک فی‏ الأذلین‏ کتب الله لأغلبن أنا و رسلی إن الله قوی عزیز.

مجاهدین در جبهه های قتال با نواصب که به دستور مراجع معظم در حال جهاد هستند تا جان و ناموس و مقدسات مسلمانان در امان باشند ،همچنین زائرین اباعبدالله الحسین را از دعای  خیر فراموش نفرمایید.

اللهم ثبتنا علی ولایة عترة نبیک.

 

 

جمعه 21 9 1393 20:5
X