معرفی وبلاگ
وَإِنَّمَا سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لاَِنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ، فَأَمَّا أَوْلِيَاءُ اللهِ فَضِيَاؤُهُمْ فِيهَا الْيَقِينُ، وَدَلِيلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَى ، وَأَمَّا أَعْدَاءُ اللهِ فَدُعَاؤُهُمْ الضَّلالُ، وَدَلِيلُهُمُ الْعَمْى... نهج الباغه خطبه 38
شُبهه را از اين جهت شُبهه ناميده اند كه شبيه و مانند حق است، پس روشني دوستان خدا در چيزهاي شُبهه ناك، ايمان و يقين است، و راهشان راه هدايت و رستگاري است و اما دشمنان خدا پس دعوت آنان به ضلالت و گمراهي است، و راهنماي آنان كوري آنان ميباشد.
صفحه ها
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 502503
تعداد نوشته ها : 502
تعداد نظرات : 163
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
وجه نامگذاري فاطمه (س)
برخي از رواياتي كه در اين باره نقل شده است، از اين قرار است:
1ـ مناوي از علماي بزرگ اهل سنت وجه نامگذاري حضرت زهرا (س) به "فاطمه" را الهامي از جانب خدا ميداند، و روايتي از ديلمي و حاكم نيشابوري نقل كرده كه علي (ع) علت ناميده شدن آن حضرت به "فاطمه" را بيان ميكند:
عن عليّ انه عليه السلام قال:« انما سمّيت فاطمة لأن الله فطمها و حجبها عن النار». [همانا او را فاطمه نام نهادند؛ زيرا خداوند او را از آتش جهنم جدا و دور ساخته است]
سپس مناوي در ادامه مي نويسد: ماده "فطم" به معناي قطع شدن و بريده شدن از چيزي است، چنانچه مي گويند َفطَم الصَبيّ؛ زماني كه كودك از شير گرفته شود.
2ـ محب الدين طبري مي نويسد: علي (ع) گفت: پيامبر گرامي (ص) به فاطمه (س) فرمود: اي فاطمه! هيچ مي داني چرا «فاطمه» ناميده شدي؟ علي (ع) عرض كرد: اي رسول خدا! چرا فاطمه ناميده شد؟ پيامبر (ص) فرمود: خداوند عزّوجلّ در روز قيامت او و فرزندانش را از آتش دور نگه داشته است. همچنين وي مي نويسد: اين روايت را امام علي بن موسي الرضا (ع) در مسند خود به اين صورت نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرمود: همانا خداوند فاطمه و فرزندانش و كساني را كه دوستدار آنان هستند، از آتش دور نگه داشته و از اين روست كه او «فاطمه» ناميده شد[1].
3ـ متّقي هندي در كنز العمال مي نويسد: فاطمه (س) را «فاطمه» ناميدند، چرا كه خداوند او و دوستدارانش را از آتش جدا نموده است. سپس مي گويد: اين روايت را ديلمي به نقل از ابوهريره از رسول خدا (ص) نقل كرده است[2].
4ـ از ابن عباس از رسول خدا (ص) روايت شده كه حضرت فرمود: خداوند فاطمه را به اين نام ناميد، زيرا او و دوستانش را از آتش دوزخ جدا نموده است[3].
6- پيامبر خدا(ص) مي فرمايد: إنّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَطـَمَ ابْنَتِي فاطِمــة وَوُلدَهـا وَمَنْ أَحَبًّهُمْ مِنَ النّارِ فَلِذلِكَ سُمّيَتْ فاطِمَة[4]. [ خداوند دخترم فاطمه و فرزندانش و هركس كه آنان را دوست داشته باشد را از آتش جهنم جدا ساخته است و براي همين نام او "فاطمه" است.]
منابع
[1] . ذخائر العقبي، ص 26.
[2] . كنز العمال، ج 6، ص 219.
[3] . تاريخ بغداد، ج 12، ص 331.
[4] . كنز العمال ج6 ص219.
برخي از رواياتي كه در اين باره نقل شده است، از اين قرار است:
1ـ مناوي از علماي بزرگ اهل سنت وجه نامگذاري حضرت زهرا (س) به "فاطمه" را الهامي از جانب خدا ميداند، و روايتي از ديلمي و حاكم نيشابوري نقل كرده كه علي (ع) علت ناميده شدن آن حضرت به "فاطمه" را بيان ميكند:
عن عليّ انه عليه السلام قال:« انما سمّيت فاطمة لأن الله فطمها و حجبها عن النار». [همانا او را فاطمه نام نهادند؛ زيرا خداوند او را از آتش جهنم جدا و دور ساخته است]
سپس مناوي در ادامه مي نويسد: ماده "فطم" به معناي قطع شدن و بريده شدن از چيزي است، چنانچه مي گويند َفطَم الصَبيّ؛ زماني كه كودك از شير گرفته شود.
2ـ محب الدين طبري مي نويسد: علي (ع) گفت: پيامبر گرامي (ص) به فاطمه (س) فرمود: اي فاطمه! هيچ مي داني چرا «فاطمه» ناميده شدي؟ علي (ع) عرض كرد: اي رسول خدا! چرا فاطمه ناميده شد؟ پيامبر (ص) فرمود: خداوند عزّوجلّ در روز قيامت او و فرزندانش را از آتش دور نگه داشته است. همچنين وي مي نويسد: اين روايت را امام علي بن موسي الرضا (ع) در مسند خود به اين صورت نقل كرده است كه رسول خدا (ص) فرمود: همانا خداوند فاطمه و فرزندانش و كساني را كه دوستدار آنان هستند، از آتش دور نگه داشته و از اين روست كه او «فاطمه» ناميده شد[1].
3ـ متّقي هندي در كنز العمال مي نويسد: فاطمه (س) را «فاطمه» ناميدند، چرا كه خداوند او و دوستدارانش را از آتش جدا نموده است. سپس مي گويد: اين روايت را ديلمي به نقل از ابوهريره از رسول خدا (ص) نقل كرده است[2].
4ـ از ابن عباس از رسول خدا (ص) روايت شده كه حضرت فرمود: خداوند فاطمه را به اين نام ناميد، زيرا او و دوستانش را از آتش دوزخ جدا نموده است[3].
6- پيامبر خدا(ص) مي فرمايد: إنّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَطـَمَ ابْنَتِي فاطِمــة وَوُلدَهـا وَمَنْ أَحَبًّهُمْ مِنَ النّارِ فَلِذلِكَ سُمّيَتْ فاطِمَة[4]. [ خداوند دخترم فاطمه و فرزندانش و هركس كه آنان را دوست داشته باشد را از آتش جهنم جدا ساخته است و براي همين نام او "فاطمه" است.]
منابع
[1] . ذخائر العقبي، ص 26.
[2] . كنز العمال، ج 6، ص 219.
[3] . تاريخ بغداد، ج 12، ص 331.
[4] . كنز العمال ج6 ص219.