چرا امام علي با قاتلين همسرش روابط دوساتنه اي داشت و با آنها همكاري ميكرد؟
سمت امامت الهي است ، شوخي بردار و قهر بردار نيست .
امام بر امت نسبت به امت وظايفي دارد كه تحت هيچ شرايطي تعطيل نمي شود .
امام علي عليه آلاف التحية و الثناء ، امام عمر بودند امام ابوبكر بودند هر چند آنها اين امر را قبول نكنند و هر چند آنها حق الهي امام خويش را غصب نمايند بر امام لازم و واجب است كه در مواقع ضروري و در مواردي كه از او سوال ميشود و مشورتي درخواست ميگردد اقدام به راهنمايي مردم ( اعم از مسلمان و يهود و نصراني و كافر و ... ) نمايد ( زيرا ايشان خليفه خدا بر زمين است و امام بر تمامي بشر است از هر قوم و ديني كه باشند و نه تنها مسلمانان ) و قبول يا عدم قبول اين افراد تاثيري در حكم الهي امامت ايشان و وظايفشان ندارد لذا زماني كه عمر از آن حضرت(ع) مشورت ميخواهد ايشان (ع) ابا نميكند ، زماني كه امت در معرض خطر است براي رفع آن اقدام مي نمايد هر چند انجام اين وظايف در حالتي باشد كه خار درچشم امام باشد و استخوان در گلو ، حال اگر كسي اصرار دارد انجام وظايف امامت امام علي (ع) را در مقابل امت كه عمر و ابوبكر هم يكي از آنها بودند - و به علت بي كفايتي و جهل نسبت به امر زعامت و خلافت مسلمين دائما دست نياز سوال بسوي حضرت امير (ع) دراز ميكردند و طلب مشورت مي نمودند - را به حسن رابطه نسبت دهد خود ميداند اما در اينصورت آنچه از آن حضرت (ع) در قالب دعا يا خطبه يا گفتگو يا روايت و ... به ما رسيده است و حاكي از عدم رضايت و گلايه مندي و خشم ايشان بر اين دو نفر بوده است را چگونه توجيه ميكند ؟
آيا در ميان مهاجرين و انصار كسي نبود كه بگويد چرا با فاطمه زهرا چنين كردند؟
اولا در تاريخ آمده كه برخي صحابه اعتراض نمودند و تعجب كردند و به عمر گفتند :
" مي خواهي خانه را آتش بزني ؟ در حاليكه فاطمه (سلام الله عليها) در خانه است ؟ عمر گفت ولو اگر فاطمه باشد – آتش ميزنم – "
در ثاني مگر همين صحابه عادل نبودند كه بر در خانه عثمان – كه بر خلافت با او بيعت نموده بودند– جمع شدند و او را كشتند و نگذاشتند در قبرستان مسلمين دفن شود ؟ لذا آنگونه كه تصور مي شود نبوده كه تمامي صحابه پيامبر (ص) عادل بوده اند و در صورت وقوع عملي نادرست ، همه بپاميخواستند و حق را بر كرسي مي نشاندند و دست متجاوز را كوتاه مي كردند .